In het programma Char: Het medium treedt de paragnoste Char in contact met geesten van overleden mensen en laat de nabestaanden dan weten hoe het met hun dierbaren gaat. Zij krijgt daarbij letters door, die de nabestaanden moeten relateren aan de naam van een overledene.

Een typisch geprek. Char: ‘Ik voel een J….’ Nabestaande: ‘Ik ken inderdaad iemand die overleden is en een J in zijn naam had.’ Char: ‘J… O… is de tweede letter een O?’ Nabestaande (enthousiast): ‘Inderdaad!’ Char: ‘John? Johan? Johanna?’ Nabestaande (verbijsterd): ‘Johanna was mijn oma!’ Char: ‘Je oma is hier, en het gaat goed met haar. Ze zegt dat je je geen zorgen moet maken.’ Etcetera.

Je vraagt je natuurlijk meteen af of die geesten niet eens bij een logopedist langs moeten – die zullen er toch ook wel zijn in het geestenrijk – om wat beter te leren articuleren. In de aflevering die ik gezien heb bleek echter dat het probleem helemaal niet bij de geesten ligt.

Toen Char op zeker moment vroeg of er iemand in de familie was, wiens naam met een S begon, stak een meisje in het publiek namelijk haar hand op. ‘Dat ben ik!’, zei ze.

Char bleef raden. ‘Een I?’ Het meisje: ‘S.I. zijn mijn initialen!’ Char: ‘Een A? Een O?’ Het meisje: ‘De tweede letter is inderdaad een O’. Toen kon Char het in drie keer raden. Sonja, zo heette het meisje.

Een ontluisterende episode. Ieder normaal mens had gewoon gevraagd hoe het meisje heette. Sonja was immers nog niet dood en er bestond dus een gerede kans dat zij deze informatie wel met Char had willen delen. Maar Char puzzelde vrolijk door.

Dat kan natuurlijk niet. Laten wij even aannemen dat Char in contact staat met het geestenrijk, en van de geesten daar slechts flarden van hun naam kan opvangen, bijvoorbeeld omdat alle geesten een spraakgebrek hebben. Het is evident dat een dergelijk mechanisme bij Sonja niet in werking gesteld kan zijn. Want Sonja was helemaal niet dood en bevond zich derhalve ook niet het geestenrijk. Char zat de boel dus te belazeren.

Hoewel ik er al niet zo in geloofde blijft zo’n ontmaskering altijd een beetje een desillusie. Toch ben ik blij dat Char medium is geworden, en geen baliemedewerkster bij de stadsdeelraad. Je zult maar je rijbewijs bij zo iemand moeten aanvragen. ‘Nee, niets zeggen… zit er een D in Uw naam?’