Laatst zag ik op de televisie een reportage over de EO-jongerendag. De jongeren in kwestie maakten op mij een bijzonder gelukkige en onbezorgde indruk, en dat wijt ik zonder meer aan hun religieuze inslag. Ook ken ik in mijn direkte omgeving enkele gelovigen en die zijn er dik tevreden mee. Dat kan ik mij goed voorstellen. Ik verveel mij bijvoorbeeld regelmatig op regenachtige zondagen, en als ik geloofde dan kon ik op zulke dagen mooi een potje gaan zitten bidden voor allerlei goede doelen. Dat lijkt mij een nuttige tijdsbesteding. Het geloof is dus zo slecht nog niet.

Van huis uit ben ik atheïst, en dan is het niet eenvoudig om zomaar van de ene op de andere dag gelovig te worden. Bij mij wil het tot nog toe in ieder geval niet vlotten. Ik denk dat het met geloven net zoiets is als met verliefd worden: Als je het probeert dan lukt het niet. Op de EO zag ik iemand die vertelde dat je je hart moet openstellen voor Jezus, en dat dan alles vanzelf goed komt. Dat heb ik geprobeerd, maar Jezus was in geen velden of wegen te bekennen. Een gemiste kans, vind ik. Want ik ga dan onmiddellijk weer zitten denken dat Hij niet op komt dagen omdat Hij gewoonweg niet bestaat. Zo wordt het natuurlijk nooit wat met dat geloven.

Bij mij om de hoek is een spiritueel centrum en daar bieden ze cursussen aan. Van alles kan je er leren: Reiki, Tarot, Spirituele Bewustwording, en ga zo maar door. Zo kwam ik op het idee. Ik me niet voorstellen dat ik de enige ben met dit probleem en daarom denk ik dat ik een gat in de markt heb ontdekt. Een cursus geloven. Het lijkt me dat de regering er alles aan moet doen om zo’n cursus van de grond te krijgen. Niet alleen biedt dat werkgelegenheid, maar als er wat meer mensen voor de kindertjes in Afrika zouden bidden op de regenachtige zondag, dan zouden we behoorlijk in de ontwikkelingshulp kunnen snijden. Men wil de economie al langer een zetje in de goede richting geven, en als je het mij vraagt is dit nu typisch het soort creatief, pragmatisch denken dat de nieuwe mediapoliticus zou moeten kenmerken.